Tena, Mindo, stage en nog meer!

Hey lieve vrienden familie,
Zitten jullie klaar voor een lang reisverslag? Ik hoop het wel, anders moet je het maar niet lezen! :-P

Helaas heb ik het slechte nieuws gekregen dat opa Looijen(10-02-2014) is overleden. Dit is de vader van Corrie, een super lieve, vrolijke en zorgzame man die ons heeft verlaten. Dit bericht kreeg ik te horen toen ik uit de jungle kwam. Dit bericht kwam enorm hard aan, naast het missen van dit persoon besefte ik me toen pas dat ik enorm ver weg zit… En ja de heimwee kwam meteen weer terug. Ik wilde mijn emoties en verdriet delen met mijn familie en dan is de virtuele wereld niet genoeg ondersteunend voor mij. Ik heb besloten om in Ecuador te blijven, de kans is namelijk dat wanneer ik terug zou gaan naar Nederland, ik niet meer terug zou willen naar Ecuador. En ja egoïstisch gezien, wil ik zoveel meer van dit land zien. Hoe moeilijk het ook is en hoeveel tranen ik ook laat, ik ga er het beste van maken met mijn gedachten en hart in Nederland bij mijn familie.

Ik was dus een weekend naar de jungle. Een collega had mij uitgenodigd om met haar en 2 vrienden naar een biologische boerderij te gaan vlakbij Tena. Een weekend waar ik de jungle zou leren kennen en ook nog eens yoga en meditatielessen zou krijgen. Het was dus helaas(achteraf gezien een gave ervaring) net wat anders…namelijk een Hare Krishna community. Het is opgezet door een Engels man en zijn Ecuadoriaanse vrouw. Het is een biologische boerderij waar vrijwilligers $10,- per dag betalen om 3 vegetarische maaltijden + een slaapplaats te krijgen. Wij kwamen net rond lunchtijd aan en waren ff geshockeerd toen iedereen begon te zingen. Na een korte rondleiding op het landgoed van de community zijn we met zn vieren een stuk gaan lopen naar de rivier. Hier heerlijk ff ontspannen en vervolgens terug naar het huis. Met het diner ontmoetten we alle vrijwilligers die voor een paar dagen of weken daar zijn. Wij waren ook vrijwilligers, met het 4 uur per dag werken op de boerderij en de rest vrije tijd was het een mooie ervaring. “s ochtends was het vroeg opstaan en dan beginnen met het zingen van mantra’s en meditatie en yoga les. En daarna 4 uur werken. De tweede middag zijn we naar de watervallen en een meer geweest. Het zou 2 uur lopen zijn en omdat het afgelegen is, was het onmogelijk om een taxi te vinden. Dus mijn Ecuadoriaanse vrienden hebben 4 jongens met een motor geregeld en DAMN wat is dat gaaf…. Achterop een motor(zonder helm) over de meest enge en slecht onderhouden wegen door de jungle rijden. Achteraf ben ik blij dat ik dit na kan vertellen want het is toch soort van enorm gevaarlijk! ’s Avonds wederom weer een vegetarische maaltijd en zingen…heel veel zingen: ‘Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare’ enz… de dag erna zijn we voor het ontbijt vertrokken om richting Misahuallí te gaan. Hier wonen de oorspronkelijke bewoners van de jungle nog. Hier hebben we kennis gemaakt met een community en hun levenswijze. We hebben lekker gevaren, aapjes gezien en de cultuur van de jungle nog een beetje beter leren kennen. Vervolgens zijn we terug richting Quito gegaan. Helaas is mijn gezicht bij terugkomst in Quito enorm rood en geïrriteerd, dit is waarschijnlijk een allergische reactie. Dus op naar de apotheek om hier wat aan te doen! Eerste bezoek aan de apotheek kreeg ik antiallergische tabletten en enkele dagen later nog eens Fucidin(creme) en het leuke nieuws dat de apotheker niet denkt dat het zonneallergie is, maar dat het komt door eten. Ik ga dus op onderzoek wat het kan zijn, want het jeukt als een malle, gelukkig is het alleen maar mn gezicht en hals!

Ook Ecuador viert Valentijnsdag, het gaat wel wat anders dan in Nederland. In Nederland kan je nog ‘spontaan’ met een bloemetje thuis komen op 14-02 want je moet er echt voor naar de winkel. Hier gaat het ietsjes anders. Ik kon namelijk deze dag geen 2 stappen zetten of er stond alweer een kind/man/vrouw voor mn neus met bloemen en ballonnen: Tu quieres una rosa? Maargoed, de sfeer hangt hier goed. En om toch een beetje mee te doen met valentijnsdag, zijn we met een paar meiden uit het hostal lekker uit eten geweest. We hebben geen mannen nodig om lekker te kunnen eten op valentijnsdag!

De dag erna vertrok ik met 2 Duitse jongens uit het hostel richting Mindo, een stad ten noorden van Quito, wat zo’n 2 uur in de bus zitten is. We kwamen aan in Mindo en merkten meteen al dat het typisch klef jungle klimaat is… dus snel opzoek naar het hostel zodat we om konden kleden. We moesten ongeveer 20 minuutjes lopen en kwamen aan bij Casa Bambu Mindo(zelfde eigenaren als die in Quito). De eerste 10 minuten heb ik met mn mond open gelopen en alleen maar WOW THIS IS HEAVEN rond gelopen. Het is een paradijs met huisjes en ook een groot huis waar ze ‘simpele’ kamers verhuren. Een zwembad, jacuzzi, hangmatten, bloemen, papegaai, hondje en een super mooie omgeving wilde ik daar nooit meer weg! De jongens deelden een kamer, ik had een eigen kamer met 2persoonsbed(wat heb ik die gemist zeg) en de meiden die smiddags zouden aankomen deelden ook een kamer. We hebben eerst een duik in het zwembad genomen om vervolgens naar het centrum terug te gaan voor boodschappen en een lunch. Ik ben erachter dat ik ‘churrasco’ een lekker gerecht vind. Het is friet, rijst, advocado+tomaat, dunne rundvleeslapjes met 2 gebakken eieren erop. Na de boodschappen terug naar het hostel voor ff paar uurtjes ontspannen/lezen/slapen. Vervolgens zijn we de 2 andere meiden opgaan halen in het centrum waar we een lekkere pizza op hebben. Terug in het hostel zijn we met wat bier, rum en cola richting de jacuzzi gegaan en hier lekker gekletst. Ik ben vervolgens op tijd gaan slapen want ik was kapot, de dag erna lekker uitgeslapen en lekker ontbeten in het hostal. Tassen gepakt en terug naar het centrum om eerst ons bus ticket te kopen om terug naar Quito te kunnen. Daarna besloten we om naar Mariposario te gaan, het is vergelijkbaar met vlindertuin, alleen dan midden in de jungle in een schitterende omgeving. Het was geweldig om hier rond te lopen! Daarna geluncht in het centrum en lekker in een cafeetje wat gedronken om vervolgens terug naar Quito te gaan.

Stage: De kinderen in het centrum zijn inmiddels aan mij gewend en weten wat ze bij me kunnen doen en wat ze vooral niet bij me kunnen doen. En nee dit komt niet omdat ik dit zo goed in het spaans kan vertellen tegen ze, maar mn blikken zijn duidelijk genoeg en ook ‘suave por favor’ is duidelijk genoeg. Zo niet, dan zorg ik dat er bepaalde afstand is en besteed ik een paar minuten geen aandacht aan ze. Wat situaties die ik heb meegemaakt:

Manu(meisje 15 jaar) kan heel goed alleen spelen, ze vindt het geluid leuk als ze blokjes of puzzelstukjes tegen elkaar aan tikt. Probeer je haar een andere activiteit aan te bieden, om haar wat te leren betreft motoriek… heeft ze heel veel uithoudingsvermogen om haar puzzelstukjes/blokjes terug te krijgen. Dit is echt een energievreet momentje voor mij.

Isaak(jongen, denk 8 jaar) vindt stoeien heel leuk. Het scheelt dat ik dat ook geen probleem vindt. Beetje de gang op en neer rennen en vooral zien hoe hard hij kan lachen als tie boven op je kan klimmen. Helaas kan ineens bij hem de knop omslaan en dan begint hij te knijpen, schoppen en spugen. Waar deze omslag vandaan komt, wil ik wat meer uitgaan zoeken.

Betsabe(meisje, denk 11 jaar) vindt het vooral leuk om voorgelezen te worden… een hele goede oefening voor mijn Spaans, helaas zie je 4x per ochtend hetzelfde boekje en mijn collega’s kennen het boek dus letterlijk uit hun hoofd. Over de andere kinderen vertel ik later nog wat dingen!

Iedere dinsdag ga ik naar een school: Jason Miller. Dit is regulier basisonderwijs waar Irma, een collega van Centro Capadd werkt. Ze heeft een eigen lokaaltje en 4 kinderen die les volgen binnen dat lokaal en ook in de reguliere lokalen. Deze kinderen hebben Irma om op terug te vallen wanneer het ze niet lukt. Mijn taak is om Irma mee te helpen en de kinderen te observeren. Uiteindelijk is het de bedoeling dat ik ook huisbezoeken ga doen en gesprekken met ouders en dergelijke, maar dat is voor later wanneer ik beter Spaans spreek.

De komende 1,5 week ga ik me vooral focussen op stage en op schoolwerk. De eerste verslagen moeten begin maart af zijn en 27 februari moet ik vanalles voor supervisie inleveren. Na deze 1,5 week heb ik een lang weekend(alweer jah) vrij, de planning is om dan lekker een weekendje naar Canoa te gaan. Dit is een stad aan de kust. Dit lange weekend vrij is wegens carnaval. Dat vieren ze hier namelijk ook. Ook met optochten maar vooral met water, meel, eieren en soort scheerschuim gevechten. Wat er gebeurd is per stad verschillend. Ik hoop dat Canoa het gewoon leuk houdt, met feestjes op het strand en eventueel watergevechten, anders zoek ik een verlaten strandje op, want de buitenlanders zijn vooral de pineut met dit festijn. Ik zal het jullie wel laten weten hoe mijn carnaval hier was!

Wist je datjes:
* Ik ben aangezien voor een Deen, Amerikaan en een Engelse. Dus blijkbaar zie ik er niet nederlands uit met mn rugzak met oranje accenten en mn klompjes eraan!
* Minstens 8 mensen mij hebben gevraagd of mijn haarkleur echt is.
* Het weer echt onvoorspelbaar is in Quito.
* Ik hier nu al ruim een maand ben.
* De KFC hier ongelooflijk smerig is, en de MCdonalds daarentegen net zo lekker als in Nederland
* De Ecuadoriaanse vrouwen in Quito op enorm hoge hakken lopen(plusminus 12 cm hoog)waar ik echt bewondering voor heb, want de straten en stoepen zijn toch echt heel krom en vol gaten. De gemiddelde Ecuadoriaan kleiner is dan ik ben, hoewel de meeste mannen toch wel even lang zijn of langer.
* De taxichauffeurs altijd meer vragen dan nodig is, er was een taxichauffeur met meter en betaalde ik $1,10 en zonder meter $2,50. Dus de routes die ik veel neem met de taxi, ga ik gewoon afdingen.
* Ik mijn minor voor september heb gekozen, ik ga de minor “verschil maken’ doen, gewoon op Avans Breda. Hierin ga ik me verdiepen in de relatie met de cliënt ipv verdiepen in methodes of doelgroep. Hopelijk gaat de minor wel door, dit is afhankelijk van het aantal aanmeldingen, dit weet ik eind maart.
* Ecuador zo’n mooi land is, dat ik verliefd op begin te worden?

Liefs en heel veel knuffels vanuit Ecuador!!