houston got a problem& aankomst in quito

Hoihoi allemaal!
Ik ben in Ecuador, het besef is na aankomst in het hostel gekomen. Ik zal eens aan het begin van mijn reis beginnen.
Rond 5.10 vertrokken mama, Arjan, Tjeerd, Daphne, Lia en ik uit Gorinchem richting Schiphol. Mijn tassen waren gepakt en ik dacht(oranje shirtje vergeten :P) alles bij me te hebben. Op Schiphol waren papa en Corrie er al en ging ik inchecken. Daar werd mij dus even verteld dat mijn visum niet zou kloppen. Toen kwamen de tranen bij mij, denk je alles goed geregeld te hebben, verteld zo’n man dat t niet zou kloppen. Maar gelukkig was deze man gewoon dom in de war en was alles goed. Bagage was richting het vliegtuig en zo gingen wij nog even koffie/thee drinken. Toen kwam het afscheid. Ik moest toch echt door de paspoortcontrole. Iedereen een dikke knuffel gegeven en zo moest ik toch echt gaan vertrekken. Ik liep door de paspoortcontrole en toen besefte ik me dat ik nu er alleen voor stond. Geld gepind, gerookt en gewacht. Toen kon ik al snel gaan boarden. Eenmaal in het vliegtuig, zat ik heerlijk alleen op een rij. Met het opstijgen kwamen mijn emoties toch even los, Nederland zou ik de komende 6 maanden niet zien. Eenmaal onderweg kwam de mededeling: ‘Houston we’ve got a problem’ Het systeem waar je films, series kijkt en kan gamen was kapot. Dus ik heb 11 uur lang, gelezen, gegeten, gekletst en vooral veel om me heen gekeken. Tijdens de vlucht kreeg ik ook nog migraine&met het landen begreep ik waarom er kots zakjes zijn…. Haha. Het luchtte goed op!
Eenmaal in Houston moest ik weer langs douane. Dit keer dus ook vingerafdrukken geven en een scan van mn ogen. Op dit vliegveld heb ik even wat gegeten, gedronken en kennis gemaakt met een Canadees echtpaar en een duits meisje. Dit duitse meisje(waarvan ik de naam vergeten ben en haar briefje met e-mail kwijt ben) gaat vrijwilligerswerk doen in Puerto Quito, we zouden contact houden en eventueel samen afspreken(hoop dus dat zij contact met mij opneemt). Toen boarden en vertrok ik naar Quito. Dit vliegtuig zat bommetje vol en hier heb ik gelukkig enkele uren geslapen. Eenmaal in Quito, was ik snel door de douane heen en kon ik opzoek naar Norbert. Norbert is één van de directeuren van de stageinstelling, mijn stagebemiddelaar en het zal wel een vertrouwd persoon worden op wie ik terug kan vallen. Na een half uur rondkijken en zoeken naar mijn naam op een bordje, besefte ik dat Norbert er niet was. Ik ging naar de telefooncel en daar heb ik hem geprobeerd te bellen. Hij nam niet op en de moed zakte in mijn schoenen. Toen heb ik besloten dat ik eerst zou gaan roken(had ik al 20 uur niet gedaan) en dan nog één keer gaan zoeken. Ik had mijn sigaret nog niet opgezocht en daar kwam Norbert aangerend. In Ecuador is de informatie over aankomst tijden niet zo goed, hij wist niet dat ik ruim een half uur eerder zou zijn en dat de douane snel verliep. Heel opgelucht was ik en zo stapten we in de taxi richting mijn hostel. Hier heb ik mijn spullen gedropt en ben ik eerst mama en papa gaan bellen. Toen ben ik gaan slapen en lekker ontbijten in de zon op het dakterras. De temperatuur voelt aan alsof het 25 graden is, in werkelijkheid is het zo’n 16 graden.
Zojuist heb ik een korte tour door Quito gehad van Norbert. Supermarkt, uitgaansgelegenheden, bank, bushaltes etcetera. Morgen ga ik met Katelijne(nl stagiaire van Hogeschool Rotterdam) mee naar stage om kennis te maken. Ik ben enorm benieuwd.
Nog paar dingetjes… Ik heb wel internet op mijn telefoon(via WIFI) maar geen netwerk verbinding, smsjes en belletjes zal ik dus niet ontvangen Ik ga kijken naar de mogelijkheden voor ecuadoriaanse simkaart.
In het hostel zitten vele nationaliteiten en kan ik zowel engels als spaans oefenen. En mijn buurman heet Jan. Zijn vader is Nederlands en zijn moeder Ecuadoriaans. Hij spreekt net zo goed Nederlands als ik Engels spreek(das niet heel fantastisch goed). Zijn ouders zijn de eigenaren van t hostel.
Ik ga nu weer even sociaal doen hier in het hostel en geef ik jullie allemaal een virtuele knuffel!!
Liefs,
Jente