Eerste dagen kennismaken met het echte Quito

Hallo lieve vrienden/familie,

Ik wil jullie de eerste weken op de hoogte houden van wat ik allemaal doe, dus vandaar binnen een week het volgende reisverslag.

Nadat ik donderdag een rondleiding heb gehad van Norbert&met mn familie te hebben geskyped) ben ik lekker gaan lezen op het dakterras hier. Daar kwam vervolgens Zimion(een Duitser) bij zitten en hebben we gezellig zitten kletsen. Vervolgens kwamen er ook nog eens 3 Belgen bij. Waarvan Jarne afgelopen zaterdag naar België is vertrokken. En de andere twee Belgische meiden zitten in een gastgezin in Quito. We hebben gezellig en vooral veel gekletst en kaartspellen gedaan. Vanaf 19.30 heb ik mijzelf moeten dwingen om wakker te blijven, want ik heb dus soort van een jetlag. Ik ben om 21.00 gaan slapen en was dus om 4 uur in de nacht weer wakker.

Vrijdag ben ik met Katelijne(Nederlandse medestagiair, wiens plek ik straks overneem op stage) mee naar stage geweest om kennis te maken. We vertrokken rond half 8 richting de bushalte en de bedoeling was dat we om 8.00 op stage zouden zijn, maar we waren ruim een kwartier te laat. Het verkeer hier is een chaos… ik baal dus al wanneer ik in Gorinchem vast sta op de Bannenweg, maar hier is alles vele malen erger. We kwamen aan op stage waar al 4 van de 6 kinderen aanwezig waren en Alfredo en Lisette(Ecuadoriaanse collega’s) en Norbert. Op stage hebben ze een keuken, een tuin/binnenspeelplaats, 2 lokalen, 2 wc’s, een kantoor en een open ruimte met (gym) matten en kasten met materiaal voor activiteiten. De kinderen werden aan mij voorgesteld. Eentje stormde meteen op me af en trok me aan me arm zodat ik door mijn knieën boog om hem te omhelzen. De andere kinderen waren iets rustiger, maar dat veranderde al snel. In de loop van de tijd werden de andere 2 kinderen gebracht, waaronder een hééél lief jongetje van 5… die zou ik dus echt in mijn backpack mee naar Nederland nemen. Rond 10 uur was het soort pauze. De kinderen hebben eten en drinken van thuis mee en krijgen de mogelijkheid om te eten. Vervolgens hebben de kinderen de mogelijkheid gehad om mee te doen met het bakken van koekjes, hier waren ze niet in geïnteresseerd. Van deze 6 kinderen spreekt er maar één en de rest zal reageren met korte klanken of oergeluiden. De manier van handelen/begeleiden is hier enorm anders dan in Nederland. Zoals ik altijd dacht, hebben kinderen met autisme veel structuur nodig. Dat miste ik hier dus. Het is mij kort uitgelegd dat deze methode totaal anders is. Kort gezegd: Autisme is een defect in de ontwikkeling, waardoor mensen met autisme een ontwikkelingsachterstand kunnen hebben. Zij focussen zich liever op één ding. Er is een meisje van 15 op stage, het model waarmee wordt gewerkt zegt hierover: Welk gedrag vertoont ze? En in welke ontwikkelingsfase hoort dat? Het kan dus zo zijn dat zij gedrag van 3 jarige vertoont. Snappen jullie hem nog? Ik nog maar half. Maar wanneer ik begin met stage, wat over twee weken is, hoop ik dat het mij duidelijker zal worden!!

Vrijdag heb ik na stage gezellig met Katelijne geluncht voor 2,5 dollar en vervolgens heb ik behoorlijk weinig gedaan. Owja ik heb een simkaart gekocht maar kan geen smsjes ontvangen…wel versturen blijkbaar, maar niet ontvangen. Dit moet ik nog ff verder uitzoeken.Als je mijn nummer denkt nodig te hebben...vraagt u maar!

Zaterdag ben ik met Zimion en Daniël(ook een duitser) naar 2 markten geweest. Eerst naar de markt hier vlakbij in het park. Hier verkopen ze vesten, shawls, handgeschilderde bakjes etc, schilderrijen, tassen en heb ik mijzelf in kunnen houden om niet alvast te beginnen met het kopen van souvenirs. Vervolgens liepen we verder richting de markt: Santa Maria. Hier wordt groente, fruit, vlees en vis verkocht. Het is in een gebouw, wat enorm benauwd en beklemmend over kwam. Maar hier heb ik wel de nodige vitaminebommetjes gekocht. Ze hebben hier ook gewoon bloemkool, dus als ik Nederland mis, weet ik in ieder geval dat ik bloemkool niet zal missen. Vervolgens nog de overige boodschappen in de SUPERmarkt gekocht en vervolgens geluncht bij een soort shoarmatent. Toen terug naar het hostel met de taxi gegaan…betaalde 1 dollar ofzo voor een rit van 10 minuten. In het hostel eventjes een uurtje geslapen en vervolgens met Katelijne, Tara en Sara (2 meiden uit US) naar de Mexicaan gegaan en daar gegeten.

En toen begon het uitgaan. We gingen naar The Boot, daar betaal je voor 6 Mojito’s $13,50, dus met zn vieren hebben we binnen het uur 3 mojito’s op. Vervolgens naar een salsabar, waar niks te beleven was dus door naar de volgende bar met gewoon amerikaanse/engelse muziek. Dit was wel gezellig, vooral als je op het balkon staat de roken en de mensen aan de overkant gaan zwaaien en gillen en gekdoen voor het raam. Uiteindelijk zijn we terug naar de salsabar gegaan, hier was het al wat drukker en iedereen was gewoon(net zoals in NL) in groepjes aan het dansen. En ineens kwam er een typisch Salsanummer op en werd iedere vrouw de dansvloer opgevraagd door de mannen. Ik & salsa…geen idee hoe dat er uitziet, maar ik zou niet weten hoe dat moest. Dus na 4 mannen afgewezen te hebben, ben ik met de 5e (overigens ook de knapste) gaan dansen en die legde het met ook beetje uit. En ja ik ben nu wel hard aan het nadenken of ik salsales ga nemen….

Ik heb me wel echt verbaasd over hoe netjes de mannen hier zijn, ze fluiten en kijken wel omdat ik buitenlands ben, maar houden afstand. Met dansen, vragen ze het netjes en bij een afwijzing gaan ze niet doorzeuren. En daarbij…ze kunnen dansen, ECHT DANSEN. Niet dat gerampestamp wat die mannen in Nederland doen maar gewoon dansen!

De plannen voor vandaag is….bruin uhhh rood worden en niks doen. En morgen begin ik met Spaanse lessen. Om 8 uur heb ik met Norbert afgesproken bij de bushalte en dan reist hij met mij mee naar school.

Tot het volgende reisverslag!
Kusjes&knuffels vanuit Quito